Het modificeren van een electrlytische condensator (4)

Nu wordt de condensator in de houten behuizing geschoven. Een lastig karweitje om de beide leads door de gaatjes te krijgen..

De gaatjes in de onderzijde van de houten behuizing zijn iets overmaats geboord...

Bovenaanzicht van de condensator in zijn "nieuwe" jasje..

Nu wordt de condensator rechtstandig geklemd in de bankschroef om deze af te kunnen sealen met de bijenwas..

De bijenwas wordt aangeleverd in korrels. Het smelten van de bijenwas gaat prima op de "junkie-way": op een lepel boven een waxinelichtje..

Om de hete bijenwas in de condensator te kunnen gieten maken we een scherpe vouw in een stukje papier, dat dan gebruikt kan worden als gootje..

Nu verhitten we de bijenwas tot het iets walmt.. Dit is nodig omdat de bijenwas dan goed vloeibaar is en dus overal tussen de condensator en de houten behuizing in zal vloeien.

Dan wordt de hete was via het gootje van papier in de houten behuizing gegoten. De condensator moet juist onder de bijenwas komen te zitten, de bijenwas net tot aan de rand van de behuizing.

Zodra de bijenwas gestold is, kan de condensator uit de bankschroef worden gehaald. Aan de behuizing kunnen we nu voelen dat de bijenwas ècht tot onder in de houten behuizing is gekomen: hij is helemaal warm.